ความเชียวชาญเฉพาะด้าน แนวทางการเป็นนักออกแบบที่ประสบความสำเร็จ

เรื่องนี้ต้องบอกเลยว่าเป็นเพียงส่วนประกอบก็จริง นักออกแบบหลายๆคนอาจจะไม่ได้คิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญเพราะว่าการที่มีพรแสวงนั้นก็น่าจะสามารถทำให้เขาทำได้ทุกอย่างแล้ว แต่นั้นเป็นดาบสองคม

ถ้าเกิดว่านักออกแบบเรียนรู้ทุกด้านแล้วก็พยายามทำให้เก่งทุกด้านนั้น จริงๆก็เป็นเรื่องที่ดีละนะ แต่ว่าถ้าใช้เวลากับการพัฒนาในทุกๆด้านมากเกินไป นักออกแบบก็จะไม่สามารถเก่งจนขั้นเชียวชาญในด้านใดด้านนึงเลย แล้วก็จะทำให้เป็นนักออกแบบที่โตช้ากว่าคนอื่นๆ แล้วก็จะเข้าข่ายเป็นนักออกแบบทั่วๆไปที่มีเต็มท้องตลาดแล้วก็จะต้องไปแย่งงานกัน

การที่ไม่เชียวชาญด้านใดด้านหนึ่งไปเลย ลองนึกภาพดูว่านักออกแบบคนนั้นจะมีเอกลักษณ์อะไรที่จะไปโดดเด่นมากกว่านักออกแบบคนอื่นที่มีอยู่มากมายในท้องตลาด

เพราะฉนั้นหลังจากที่นักออกแบบได้แสวงหาเรียนรู้อะไรมากมายจนครบทุกด้าน นักออกแบบคนนั้นก็ควรที่จะรู้ตัวเองได้แล้วว่าตัวเองขอบอะไรในส่วนการออกแบบบ้าง แล้วก็ทำมันให้เป็นเชียวชาญที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วก็หมั่นพัฒนามันขึ้นไปอีกเรื่อยๆ วันนึงสิ่งนั้นที่คุณหลงไหลก็จะกลายเป็นจุดขายของงานออกแบบของคุณ

ซึ่งตอนนั้นก็จะทำให้เป็นนักออกแบบที่แตกต่างจากท้องตลาดอย่างแน่นอน

ไม่จำเป็นต้องออกแรงวิ่งแข่งขันกับใครๆมากนัก งานออกแบบนั้นถือเป็นเรื่องยากในการทำตลาดเลยนะถ้าเกิดว่าขาดความเชียวาญเฉพาะด้านไป ต่อให้เก่งกาจรู้ทุกเรื่องแต่รู้แบบงูๆปลาๆก็อาจจะเป็นแค่คนคุมการออกแบบเฉยๆ

แล้วถ้าวันนึงรู้สึกได้ว่าสิ่งที่เราเชียวชาญที่สุดนั้นเริ่มทำให้เรามีเวลาพอที่จะหาสิ่งอื่นมาทำให้เชียวชาญเพิ่มขึ้น ก็ค่อยขยับขยายไปทีละก้าวอย่างมั่นคง แล้วกรอบของความเชียวชาญก็จะขยายใหญ่ขึ้นพอให้สร้างสรรค์สิ่งใหม่ไปได้อีกขั้นนึงด้วย นี่แหละถึงจะเป็นความต้องการของตลาดการออกแบบจริงๆ