ตำนานปลาบู่ทอง

สำหรับเรื่องเล่าตำนานปลาบู่ทอง เป็นหนึ่งในนิทานพื้นบ้านไทยที่มีความเก่าแก่และได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในวัฒนธรรมไทย และเป็นหนึ่งในนิทานที่มีการเล่าขานต่อต่อกันมาหลายชั่วอายุคน  ตำนานนี้สื่อถึงคุณค่าทางด้านคุณธรรม ความกตัญญู ความยุติธรรม และการให้อภัย ตำนานเกี่ยวกับปลาบู่ทองยังมีการเล่าขานสืบต่อกันมาในหลากหลายรูปแบบ ผ่านทางนิทาน นิทานพื้นบ้าน หนังสือ และละครที่เป็นที่รู้จักมาก   สำหรับเรื่องเล่าปลาบู่ทองนี้ ได้มีการนำเรื่องราวมาดัดแปลง สร้างเป็นการ์ตูน และภาพยนตร์ บ่อยมากๆ  เป็นนิทานของทางภาคกลางที่ได้รับความนิยมจากคนทุกยุคทุกสมัย   เรื่องราวของปลาบู่ทองเริ่มต้นจากหญิงสาวที่ชื่อ เอื้อย และน้องสาวของเธอที่ชื่อ อ้าย ทั้งสองอาศัยอยู่กับแม่ซึ่งเป็นหญิงที่มีความเป็นห่วงเป็นใยลูก ๆ อย่างมาก แต่โชคร้ายที่แม่ของทั้งสองเสียชีวิตไป หลังจากนั้น เอื้อยและอ้ายต้องอยู่กับพ่อของพวกเธอ โดยที่พ่อแต่งงานใหม่กับหญิงคนหนึ่งซึ่งกลายเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย แม่เลี้ยงได้ปฏิบัติต่อเอื้อย และอ้ายอย่างไม่เป็นธรรม โดยเฉพาะเอื้อยที่ต้องรับความทุกข์ทรมานจากการกระทำของแม่เลี้ยงมากที่สุด   ในที่สุด แม่เลี้ยงใจร้ายก็ได้ฆ่าเอื้อยและทิ้งศพของเธอลงในน้ำ จนทำให้เอื้อยกลายร่างเป็นปลาบู่ทอง จากนั้นปลาบู่ทองก็ได้ว่ายกลับมาที่บ้านเพื่อตามดูแลน้องสาวของเธอ คอยช่วยเหลือและให้กำลังใจในเวลาที่อ้ายต้องเผชิญกับความยากลำบาก ในแต่ละวัน อ้ายจะนำข้าวมาให้ปลาบู่ทอง และปลาบู่ทองก็จะขึ้นมารับข้าวที่อ้ายทิ้งลงในน้ำ   เรื่องราวยิ่งซับซ้อนขึ้นเมื่อแม่เลี้ยงใจร้ายและลูกสาวของเธอได้ล่วงรู้ถึงความลับของปลาบู่ทอง พวกเขาจึงวางแผนจับปลาบู่ทองและฆ่ามัน หลังจากนั้น แม่เลี้ยงนำปลาบู่ทองไปทำเป็นอาหาร แต่อ้ายได้พบกับโครงกระดูกของปลาบู่ทองและฝังไว้ในดิน จากนั้นก็มีต้นไม้ที่เรียกว่า “ต้นคำ” ขึ้นมาจากที่ฝังโครงกระดูกนั้น ต้นคำนี้มีคุณสมบัติวิเศษ สามารถนำโชคลาภและความสุขมาให้กับอ้ายได้   อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้ว ...