เรียนวาดภาพเหมือนที่ฉันสมัครกำลังเตรียมพร้อมที่จะเริ่มอย่างเป็นทางการ “คุณเห็นฉันไหม” นางแบบ Anna C. ถาม “ฉันควรเอนกายลงในกองผ้าห่มไหม”
เมื่อได้รับคำแนะนำจาก Michael Smith ผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยและปฏิบัติการของวิทยาเขตที่ New York Academy of Art (NYAA) ในที่สุดแอนนาก็นั่งไขว่ห้าง พับมือบนตักของเธอ และเอนตัวไปทางขวาเล็กน้อย เธอยังคงอยู่ในตำแหน่งนั้นเป็นเวลา 20 นาที ยืดตัวสั้น ๆ จากนั้นกลับมาเรียนต่อตลอดช่วงชั้นเรียน โดยพักระหว่างนั้นเล็กน้อย
เพื่อให้สอดคล้องกับความปกติใหม่ของการกักกัน แอนนาไม่ได้โพสท่าในห้องเรียนหรือในสตูดิโอ เธอกำลังเป็นนางแบบสดจากห้องนอนของเธอ ในขณะที่ศิลปินหลายสิบคนในทุกระดับรีบดึงเธอจากมุมมองเดียวที่เธอแชร์ผ่าน Zoom กาลครั้งหนึ่ง ชั้นเรียนการวาดภาพเสมือนจริงอาจดูขัดกับสัญชาตญาณ ความแบนและความบิดเบี้ยวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
ผ่านเลนส์กล้องและจอคอมพิวเตอร์ รวมไปถึงความงุ่มง่ามที่ต้องบอกทิศทางบนเวทีที่ห่างไกล ทำให้เป็นสถานที่ที่ไม่เหมาะสำหรับการศึกษาร่างมนุษย์จากชีวิต อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ชั้นเรียนออนไลน์ได้เปิดโอกาสให้มีจุดวาดรูปยอดนิยมเพื่อให้ศิลปินทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่นมีโอกาสศึกษารูปแบบและองค์ประกอบจากระยะที่ปลอดภัย
ตัวอย่างเช่น NYAA เปลี่ยนช่วงภาคฤดูร้อนทั้งหมดเป็นการเรียนรู้ทางไกล สมิ ธ ผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการได้เปิดตัวเซสชันการสร้างแบบจำลองในคืนวันศุกร์เพื่อให้ชุมชนของ Academy อยู่ด้วยกัน ในขณะเดียวกัน ที่ Society of Illustrators ศิลปินสเก็ตช์ฉากปาร์ตี้ที่มีชื่อเสียง A. E. Kieren เป็นผู้นำชั้นเรียนการวาดภาพชีวิตในธีมเครื่องแต่งกาย ซึ่งเขาเชิญสมาชิกของชุมชนแดร็ก คาบาเร่ต์ และชุมชนล้อเลียนมาเป็นนางแบบ “หลังจากการปิดระบบมีผลบังคับใช้ Society of Illustrators กล่าวว่า ‘เราต้องหาวิธีที่จะทำโปรแกรม Sketch Night ต่อไป’” Kieren อธิบาย
Richard Burrowes ซึ่งเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ยามค่ำคืนที่บาร์เกย์ Rebar Chelsea ในนิวยอร์กซิตี้ ได้เข้าร่วมงานอย่างเต็มที่ด้วยการหมุนไปที่ Zoom ในฐานะครูที่ International Center for Photography เขามีประสบการณ์ในการใช้แพลตฟอร์มนี้เพื่อสอนชั้นเรียนออนไลน์ “ผมมีความคิดริเริ่มในการใช้โปรแกรมนี้มากขึ้น โดยได้เห็นว่ามันทำงานอย่างไร เห็นคุณภาพของมัน และเห็นศักยภาพของโปรแกรมที่ผมสามารถใช้โฮสต์เวอร์ชันเสมือนจริงของเครื่องดื่มและวาดรูปได้” เขากล่าว
แน่นอนว่ามันแทบจะไม่สามารถแทนที่การวาดภาพในชีวิตจริงได้ “ฉันคิดว่าการวาดภาพจากชีวิตเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเพราะคุณมองบางสิ่งด้วยสองตาของคุณเอง” Kieren กล่าว “กล้องผิดเพี้ยน” แม้แต่ในการฝึกวาดภาพธรรมดาๆ ที่ไม่ใช่เสมือนจริง กล้องก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นเครื่องมือที่ยุ่งยากในการพึ่งพา ภาพถ่ายอ้างอิงเหล่านั้นทำด้วยเม็ดเกลือ “มันดูดีเมื่ออยู่ในภาพถ่าย” Kieren กล่าว “แต่เมื่อคุณวาดมัน สัดส่วนจะแปลก”
ยิ่งไปกว่านั้น เงาบนหน้าจอมักจะแบนราบและขาดความแตกต่างของสีเล็กน้อย “ถ้าคุณมีประสบการณ์การทำงานจากชีวิต คุณจะรู้ว่าที่นั่นมีสีสัน” สมิธกล่าว เพื่ออธิบายข้อบกพร่องของโลกเสมือนจริง เขาเสนอคำแนะนำ “ตัดสินใจมากขึ้น แทนที่จะคัดลอกสิ่งที่คุณเห็น” การมีความรู้ด้านกายวิภาคศาสตร์มาก่อนก็ช่วยได้เช่นกัน ตามที่ Smith กล่าว ข้อจำกัดของภาพที่แบนราบ ควบคู่ไปกับความละเอียดของ Zoom ที่ไม่ถึงขั้น บังคับให้ศิลปินใช้สิ่งที่พวกเขารู้อยู่แล้วเกี่ยวกับรูปร่างและการวาดภาพชีวิต “คุณต้องทำการปรับเปลี่ยนและใช้จินตนาการ” เขากล่าวเสริม
ได้รับการสนับสนุนโดย gclub