Soft Powerใน Kpop ของเกาหลีใต้ เคป๊อปเสนอสิ่งที่แตกต่างไปจากลัทธิชาตินิยมที่จีนคาดการณ์ไว้และการเมืองเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แนวคิดของโครงการ Belt and Road ซึ่งแสดงถึงยุทธศาสตร์ทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมของรัฐในการได้รับอิทธิพลนอกพรมแดนนั้น
ขยายออกไปนอกเหนือไปจากโครงการพัฒนาขนาดใหญ่ที่จีนเริ่มดำเนินการในปี 2556 แม้ว่าโครงการของจีนจะน่าประทับใจ
ท้ายที่สุดก็ตกอยู่ในการเมืองของหนี้และชาตินิยมที่แบ่งเอเชียในอดีต โปรเจกต์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเอเชียและทั่วโลก แท้จริงแล้วอาจเป็นเคป๊อปที่มีแรงดึงดูดทางวัฒนธรรมที่แท้จริงมาจากป๊อปสตาร์และกลุ่มแฟนคลับของพวกเขา
ทั้งนี้เคป๊อป เป็นการแสดงออกถึงพลังที่นุ่มนวลในระดับโลก ซึ่งขับเคลื่อนโดย Hallyu ซึ่งเป็น “กระแสเกาหลี” ที่พยายามขยายอิทธิพลตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษที่ 1990 ความสำเร็จของ K-pop เป็นส่วนหนึ่งของการยกเครื่องภาคศิลปะและบันเทิงของเกาหลีเพื่อแสดงพลังทางวัฒนธรรมอย่างชัดเจน
ในปีเดียวกับที่ BTS ขึ้นสู่จุดสูงสุดของ Billboard Hot 100 เพลง “Parasite” ของ Bong Joon-ho ได้รับรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมในปี 2020 และวงเกิร์ลกรุ๊ป K-pop Blackpink (ถึงอันดับแปด) และ Twice ทำลายสถิติ Billboard Global 100 เป็นครั้งแรก
สำหรับแนวโน้มเหล่านี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น วัฒนธรรมเกาหลีเป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึง
ด้วยเหตุนี้ เกาหลีใต้จึงไม่เพียงแต่ท้าทายอำนาจทางวัฒนธรรมที่สหรัฐฯ ดำรงไว้ แต่ยังท้าทายอนาคตของเอเชียด้วย ราคาของงานศิลปะ Tansaekhwa พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว โฮยอนจอง นางแบบที่ผันตัวเป็นนักแสดงจาก “Squid Game” เป็นบุคคลแรกจากเอเชียที่ได้ขึ้นปกนิตยสาร Vogue ฉบับเดี่ยวในประวัติศาสตร์ 130 ปี
หลังจากที่รายการนี้ครองใจ Netflix ในปี 2021 เนื้อหาของเกาหลีมีอิทธิพลเหนือแม้แต่เนื้อหาที่ผลิตในสหรัฐฯ สำหรับผู้ชมแบบสตรีมมิ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออก ในปี 2565 Disney+ ได้รับสิทธิ์ในการสตรีมเนื้อหาเกาหลี ซึ่งรวมถึงภาพยนตร์และละครเกาหลีของ Blackpink เพื่อสนับสนุนการขยายสู่เอเชีย
เคป๊อปเสนอสิ่งที่แตกต่างไปจากลัทธิชาตินิยมที่จีนคาดการณ์ไว้และการเมืองเรื่องการแบ่งแยกดินแดน แทนที่จะสร้างรอยตำหนิในเอกลักษณ์ของชาติ K-pop การเป็นตัวแทนของชาติที่แตกต่างกันนำเสนอโอกาสสำหรับวัฒนธรรมและการครอบงำทางเศรษฐกิจผ่านการรวบรวมการแสดงออกทางศิลปะ
เพลงเคป๊อปหลายเพลงเป็นส่วนผสมของวัฒนธรรมของภาษา รูปแบบภาพ และการเต้น ทั้งหมดมาจาก ทางเข้า gclub มือถือ ค่านิยมการผลิตของเกาหลีใต้และผู้สร้างเพลงสากล ทั้งนี้ยังมีถนนเคป๊อปเพื่อใหแสดงออกทางด้านเคป๊อปได้อย่างเต็มที่
และในฐานะนักวิชาการด้านวัฒนธรรมสมัยนิยมและการเมืองระหว่างประเทศของเอเชีย เราเฝ้าดูด้วยความสนใจเกี่ยวกับการกระจายการเปลี่ยนแปลงของอำนาจทางวัฒนธรรมในอุตสาหกรรมดนตรี เคป๊อปเป็นมากกว่าวงบอยแบนด์ในอุดมคติที่เป็นรากฐานของวงการเพลงตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง Sam Nakahira จาก Vox ตั้งข้อสังเกตว่าเคป๊อป
คือ “ดนตรีเกาหลีที่ผสมผสานระหว่างป๊อป ฮิปฮอป และการเต้น” แต่แนวคิดเกี่ยวกับสไตล์ดนตรีที่เป็น “เกาหลี” โดยเฉพาะกำลังค่อยๆ ลดลง เช่นเดียวกับ “ฮอลลีวูด” ที่ใช้เป็นคำเรียกอุตสาหกรรมภาพยนตร์ “เกาหลี” ในเคป๊อปหมายถึงจุดเริ่มต้น แต่ไม่ใช่วิวัฒนาการของรูปแบบศิลปะ การขยายตัวของ เคป๊อปไปทางเหนือไปยังรัสเซีย
ตะวันออกไปยังสหรัฐอเมริกา ตะวันตกไปยังอินเดีย และทางใต้ไปยังโอเชียเนีย แสดงให้เห็นว่าการครอบงำทั่วโลกนั้นเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น แรงดึงดูดทางวัฒนธรรมของเกาหลี คำจำกัดความที่แท้จริงของพลังอ่อนแผ่ขยายไปทั่วโลก ทำให้จิตใจของคนรุ่นใหม่ไม่กังวลเกี่ยวกับการเมืองของผู้อาวุโสอีกต่อไป การแพร่ระบาดในเชิงบวกทั่วไปในเคป๊อปสามารถเอาชนะได้แม้กระทั่งลัทธิชาตินิยม บริษัทขนาดใหญ่ในเคป๊อปไม่ว่าจะเป็น SM Entertainment, JYP Entertainment และ YG Entertainment ก่อตั้งขึ้นในช่วงครึ่งหลังของยุค 90
โดยได้รับแรงบันดาลใจจากระบบไอดอลของญี่ปุ่น บิ๊กทรีเข้าร่วมในภายหลังโดย Big Hit Entertainment ซึ่งเพิ่งรีแบรนด์เป็น HYBE Corporation ก่อตั้งโดยอดีตพนักงานของ JYP บังซีฮยอกในปี 2548 ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างมากจากความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของ BTS